Δείτε πως σχολιάζει η σερραία συγγραφέας και μεταφράστρια το νέο της βιβλίο:
– Ένα καινούργιο βιβλίο, το τέταρτο μου, το Αδελφικό, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, με γαλάζιο εξώφυλλο – φωτό της Μυρσίνης Γκανά -, ένα βιβλίο που μου πήρε τέσσερα-πέντε χρόνια να το γράψω, ένα βιβλίο τόσο εγώ όσο το Love will Save you των Swans (θα το βάλω σε κόμεντ), μελαγχολικό και αισιόδοξο ταυτόχρονα, βαρύ κι ελαφρύ, σκοτεινό και φωτεινό, ένα βιβλίο προσωπικό, ένα βιβλίο που μου στοίχισε πολλά, σε πολλά επίπεδα κι έγινε δεύτερο δέρμα μου, ένα φορτίο που το αφήνω με χαρά στα χέρια των αναγνωστών χόπφουλι, ένα βιβλίο :
- για την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες και το Αδελφικό, ένα βιβλίο
- για τον τόπο, τη μνήμη, τις πόλεις, τα σπίτια όπου ζούμε για πολύ ή λίγο,
- για νύχτες στο Μπερλίν, βόλτες στη Ναυαρίνου, έρωτες που ξεθύμαναν σαν μπύρες,
- για ένα χωριό που άραγε είναι αλήθεια ότι σε κάνει να ξεχνάς τα βάσανά σου,
- για τη Μάρω και τον Μελισσινό που μεγάλωσαν σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια, έναν κόσμο όπου κάθε γνωριμία ξεκινούσε με μια γραμμένη κασέτα,
- για γυναίκες σαν τη Μάρω που έγιναν μανάδες και λατρεύουν τα παιδιά τους αλλά η μητρότητα τις ζορίζει,
- για άντρες σαν τον Μελισσινό που έγιναν γιατροί αλλά ήθελαν να γίνουν καλλιτέχνες,
- για αδέλφια που απομακρύνονται μα δεν φταίει κανείς,
- για γονείς που δίνουν λάθος ή καθόλου κατευθύνσεις και παιδιά που προσπαθούν να ενηλικιωθούν στα σαράντα, παίρνοντας απόφαση ότι είναι δική τους δουλειά να φτιάξουν τη ζωή τους,
- για ποιητές που θα γίνονταν σπουδαίοι αλλά τους πρόλαβε ο θάνατος,
- για τον θάνατο του David Bowie που άλλαξε τα πάντα,
- για όσους έχουν τη φυγή στο αίμα τους αλλά κάποτε μένουν, παντού και πάντα όμως θα νιώθουν μόνοι,
- για όσα επιλέγουμε να θυμόμαστε και όσα προσπαθούμε να ξεχάσουμε,
- για μικρόκοσμους που καταρρέουν και οι διπλανοί παραμένουν άθικτοι.
πηγή: https://www.anexartitos.gr/adelfiko-to-neo-vivlio-tis-vasias-tzanakari?utm_source=webpushr&utm_medium=push&utm_campaign=85990
